یک کیلو لوبیا چیتی؛ ۶۰۰ هزار تومان!
به گزارش پیمانکار به نقل از تابناک؛ بررسیها نشان میدهد قیمت لوبیا چیتی بستهبندیشده در فروشگاهها طی یک سال و نیم اخیر با افزایش چشمگیری مواجه بوده است. این افزایش قیمت، نگرانیها را در مورد دسترسی خانوارها به مواد غذایی اساسی افزایش داده است.
بر اساس این گزارش، در تاریخ ۲۴ خرداد ۱۴۰۳، قیمت یک بسته لوبیا چیتی در حدود ۱۴۴ هزار و ۹۰۰ تومان بوده است. اما در تاریخ ۱۱ بهمن ۱۴۰۳، این قیمت به ۲۷۹ هزار و ۹۰۰ تومان افزایش یافت. این روند صعودی قیمتها ادامه یافت و در ۲۲ شهریور ۱۴۰۴ به اوج خود، یعنی ۶۶۴ هزار و ۷۰۰ تومان رسید. در ۷ مهر ۱۴۰۴، شاهد کاهش اندکی در قیمت بودیم و نرخ به ۵۰۰ هزار تومان بازگشت، اما این کاهش نتوانست اختلاف قیمتها را در بازار به طور کامل از بین ببرد. به عنوان مثال، در همان تاریخ، یک بسته ۹۰۰ گرمی لوبیا چیتی در یکی از فروشگاهها با قیمت ۶۳۹ هزار و ۹۰۰ تومان عرضه میشد.
این افزایش قیمتها در حالی رخ میدهد که لوبیا چیتی ماده اولیه غذایی ساده و نسبتاً ارزان به نام خوراک لوبیا است. این غذا به عنوان یک گزینه مقرونبهصرفه برای خانوادهها شناخته میشد، اما اکنون به دلیل نوسانات قیمت، دیگر نمیتوان آن را یک غذای ارزانقیمت دانست. نکته قابل توجه دیگر، تفاوت چشمگیر بین قیمتهای رسمی اعلامشده و قیمتهای واقعی در بازار است، بهویژه در مورد برندهای مختلف.
فعال شدن مکانیسم ماشه و بازگشت تحریمهای بینالمللی، نگرانیهایی را در مورد افزایش فشارهای اقتصادی بر مردم ایجاد کرده است. برخی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی بر این باورند که اگرچه مکانیسم ماشه میتواند تأثیرگذار باشد، اما بخشی از بیثباتیهای اقتصادی ریشه در مدیریت داخلی دارد. به گفته این نمایندگان، بیتوجهی به مدیریت صحیح اقتصادی میتواند مستقیماً بر سفره مردم تأثیر بگذارد و شرایط زندگی را دشوارتر کند.
برای درک بهتر ابعاد این گرانی، میتوان به یک مثال ساده اشاره کرد: اگر یک خانواده چهارنفره بخواهد تنها برای ناهار و شام خوراک لوبیا مصرف کند و در هر وعده ۵۰۰ گرم لوبیا با قیمت ۶۳۹ هزار و ۹۰۰ تومان استفاده کند، هزینه ماهانه آنها برای ۶۰ وعده غذایی به حدود ۱۹ میلیون و ۱۹۷ هزار تومان خواهد رسید. این در حالی است که حداقل حقوق کارگران در ایران حدود ۱۵ میلیون تومان است. این بدان معناست که حتی اگر یک کارگر هیچ هزینه دیگری نداشته باشد، باز هم باید ماهانه حدود ۴ میلیون تومان قرض بگیرد تا بتواند تنها خوراک لوبیا تهیه کند.
واقعیت این است که هزینههای زندگی مردم تنها به خوراک محدود نمیشود. هزینههای تحصیل فرزندان، اجاره مسکن، بهداشت و درمان، قبوض خدمات، هزینه اینترنت و حملونقل، همگی بارهای سنگینی بر دوش خانوادهها هستند. با توجه به این شرایط، تأمین تمامی این هزینهها با حقوق پایه کارگری غیرممکن است و خانوادهها ناگزیر به کاهش هزینههای ضروری یا انجام چند شغل همزمان روی میآورند.
این وضعیت اقتصادی، نگرانیهای جدی را در مورد امنیت غذایی و رفاه اجتماعی در ایران ایجاد کرده است. افزایش قیمت مواد غذایی اساسی مانند لوبیا چیتی، نشاندهنده فشارهای فزاینده بر معیشت خانوارها است و نیازمند توجه فوری سیاستگذاران و اتخاذ تدابیر مناسب برای کاهش اثرات منفی این گرانیها بر زندگی مردم است. پیمانکار پیشتر گزارش داده بود که دولت تلاشهایی را برای کنترل قیمتها و حمایت از اقشار آسیبپذیر آغاز کرده، اما اثربخشی این اقدامات هنوز مشخص نیست.
در همین حال، کارشناسان اقتصادی معتقدند که برای حل این مشکل، نیاز به یک رویکرد جامع و پایدار است که شامل بهبود مدیریت اقتصادی، کاهش وابستگی به واردات، حمایت از تولید داخلی و تقویت نظامهای حمایتی است. همچنین، شفافیت در قیمتگذاری و نظارت بر بازار میتواند به کاهش نوسانات قیمت و جلوگیری از سوء استفاده کمک کند.
منبع: تابناک
نوشته های مشابه
